Durf jij het aan om de nieuwe release in De Zaden der Hoop te lezen. Deze is vandaag gereleased. Eigenlijk is dit tussenboekje, genaamd 3.75, niet door Owan Drake verzonnen. Het begon als een fanfictieconcept van auteur Martine Pauwels, die een groot fan van Drake is. Owan Drake vond het GRUWELIJK goed en heeft het samen met haar herschreven. Ook heeft hij eindredactie gedaan om het kloppend te maken in zijn universum. Wat hem betreft beschouwt hij het verhaal als ‘dat het ook echt gebeurd is’ in zijn op zijn zachtst gezegd merkwaardige universum.
Over het boek:
Lorbadis maakt zich op voor de zevenenzevigste editie van de Sparren-eliminatie; een groot feest voor jong en oud, of toch op zijn minst voor de organisator Mizalda Kallas, die er zijn persoonlijke twist aan geeft. Een novelle van Owan Drake, naar een fanfictieconcept van M.G Crow.
Rechten: Door dit verhaal door Owan Drake te laten publiceren, verklaart M.G Crow ofwel Martine Pauwels, dat ze enkel de rechten voor deze novelle gekocht heeft en dat alle andere rechten van het Zaden der Hoop-universum, evenals dat van De Centurion, bij Owan Drake liggen en bij niemand anders.
Hier alvast een teaser uit het verhaal:
Hoofdstuk I
-Lorbadis
-Sparren-eliminatie, heden
Terwijl het Koninkrijk van Grùn bedekt was onder een dikke laag sneeuw, begon de lucht stilaan grauw te worden. Dat weerhield de mensen niet om in groten getale door de straten van Renga te banjeren. Terwijl ze voetafdrukken achterlieten in de sneeuw, strompelden mannen, vrouwen en kleine kinderen verward en haastig door de straten. Het beeld van de Kwaadwillige Monarch was versierd met slingers en sierlijke ornamenten omdat een oud, heidens ritueel uit lang vervlogen tijden hen bezighield. Het was verplicht dit op te volgen, daarom haastte iedereen zich richting de winkels, die speciaal voor deze gelegenheid langer openbleven. Wie te laat was had pech; en dat was nogal zacht uitgedrukt. Hen wachtte namelijk een gruwelijk lot. Elk jaar opnieuw moesten mensen scoren. Te laat zijn met het verplichte ritueel kon ernstige gevolgen hebben.
De opzet was simpel: bemachtig een spar, die voor dit feest overal te koop waren, maar helaas door klimaatomstandigheden, zo beperkt in oplage waren, dat ze voor velen onbetaalbaar waren en de laatste jaren ook te schaars voor wie het wel kon betalen.
Een spar was een zeldzame boom geworden doordat ze zowat allemaal voor dit feest jaarlijks gekapt werden. Het Doornwoudbos werd, ondanks het feit dat er nieuwe bomen geplant werden, die met een magische bezwering in een zeer rap tempo groeiden, jaarlijks steeds iets kleiner; desondanks konden ze het feest nog wel een eeuw lang vieren, ook al zou het elk jaar steeds ietsje moeilijker worden om een dergelijke boom te bemachtigen. Maar dat was precies wat deze walgelijke staat wilde; het volk moest afzien … ze moesten bloeden …
Ook al werden de bomen steeds schaarser, hadden de twee oorlogvoerende landen een overeenstemming om matrozen met een reislicentie, goederen te laten importeren en exporteren; ze kregen hier een flinke duit voor, omdat het een risicovolle baan was. Ze zouden zomaar tussen een kruisvuur van twee oorlogsschepen terecht kunnen komen. Op deze manier kon Grùn aan nog wat exotische bomen komen. Toch waren het vooral sparren, waarvan niemand nog enig idee had waarom men specifiek deze bomen voor het feest gebruikte. Ze werden versierd en op een bepaalde dag van het jaar ging men er in een cirkel omheen zitten om cadeautjes uit te wisselen.
Er werd door sommigen geopperd dat het was om de geboorte van een Profeet te vieren.
Deze moest de zoon zijn van een lang vergeten God. Anderen opperden dat het ritueel nog ouder was en de komst van het nieuwe licht inluidde. Echter, bijna iedereen wist dat er geen licht in Lorbadis was, enkel helse zwartheid. Dit was een oord van bederfelijke verminking; het was ook precies wat het feest representeerde. Alles in deze wereld draaide om dood en verderf. Lorbadis was de wereld van het allergrootste kwaad. Het was een afgrijselijke maalstroom van opperste gekte.
Ooit heette het feest Kerst, volgens de andere partij ook ooit Yule of De viering van De Nordlyz, maar nu heette het Sparren-eliminatie. En iedereen in Lorbadis wist waarom dit was. Zelfs kinderen bleven niet gespaard van de gruwelijke details. Iets wat lang geleden een prachtig feest was, was nu verziekt door externe krachten. De mensen van het Koninkrijk wisten maar al te goed dat het feest elk jaar ietsje erger verneukt werd door de krachten der duisternis, en op dit moment was het feest geen schim meer van zichzelf.
Het alarm begon te loeien. Ook de bel van de citadel begon keihard te luiden. De mensen wisten dat dit het teken was dat ze zich moesten haasten, dus veranderde hun gestrompel al snel in een haastig gesjok. Snel daarna was er uiterste massahysterie. Mensen renden elkaar omver. Kleine kinderbeentjes braken terwijl ze vertrapt werden door de volwassenen; maar ze gaven er niet om. De inwoners van Lorbadis gaven enkel om zichzelf. Ze moesten koste wat het kost zorgen dat ze dat vrijkaartje kregen om zich vrij te waren van de waanzin. Er werd een spelletje met het volk gespeeld. Het feest was al lang en breed verpest. Het ergste was dat niemand er tegenin durfde te gaan. Aanvankelijk waren er wel wat opstootjes geweest, maar al snel liet de Monarchie zien waar deze daadwerkelijk toe in staat was, en het volk werd zo mak als een lammetje.
Nog vijf minuten en dan zouden de bellen stoppen. Dan moesten de winkels onherroepelijk sluiten. Geen spar mocht dan nog over de toonbank. Ook al zouden er op dat moment nog enkele voorradig zijn, de regels mochten niet gebroken worden; voor degene die dat wel deed, wachtte opperste chaos. Zelfs met de winkeliers die het aan hun laars lapten, kon het fout aflopen. Toch mochten ze ook niet eerder sluiten. Het risico was te groot.
Nu willen jullie vast verder lezen! Dat kan! Hier kun je namelijk het ebook van deze novelle kopen voor slechts 4.99:
Pssst wat vinden jullie van de teaser? Gaan jullie het e-book kopen??
Ik wil zeker verder lezen. Ik krijg mijn salaris aan het einde van de maand ik ga dan zeker het e.book kopen.
Wat leuk ik ga bestellen.
Dat lijkt me helemaal mijn type verhaal. Nieuwsgierig ben ik zeker wel. De prijs valt ook mee.
Heel leuk.
Ik heb (bijna ) alles van Owan in paperback, dus daar wacht ik dus maar op.
Als ik dit koop dan is mijn gehele collectie compleet.
Het leest jn ieder geval lekker weg ik heb zelf geen e reader maar wil er wel eens eentje gaan halen. Maar blijf gewone boeken lekkerder lezen vinden
Jeetje, gruwelijk en spannend tegelijk. Heel gaaf dat dit in de toekomst speelt en kerst als iets gruwelijks wordt beschouwd…wat een fantasie! Ik zou ‘m wel willen kopen, maar ik weet niet of ie nog veel enger/bloederig wordt…dat trek ik namelijk niet zo goed…;-)
Ik ben echt gek op dit soort verhalen! Binnenkort heb ik vakantie. Hmmm, haha!
Het lijkt me een gruwelijk boek.
De zaden der hoop 3.75 komt op mijn leeslijst.
Goede tip.
Wat goed om over deze auteur te lezen.
Wat een idee dat je met het schrijven van fanfiction opeens zou kunnen gaan meeschrijven met je favoriete auteur! Heerlijk!
Leuk, ik ga hem eens lezen!
Om eerlijk te zijn, ga ik het niet kopen. Het is totaal niet mijn genre haha 🙂 ik ben meer van de chicklits 😛 dus helaas. Ik vind het wel leuk dat je anderen hiermee alvast nieuwsgierig kunt maken!
Wat een leuk boek! Ik ga hem onthouden en lezen in de vakantie! Bedankt voor de tip!
Ik vind het verhaal achter dit boek ook al bijzonder zeg! Het klinkt als een interessant boek.
Absoluut niet mijn genre, maar deze teaser zet me wél aan het denken…Ik ga hem sowieso even noteren ? dankjewel!
Leuke tip!
Ik heb nog steeds mijn twilight boeken die ik moet uitlezen ben zo slecht in boeken lezen maar klinkt wel erg spannend
Tof! Dat verhaal achter het boek!
Leuk gescheven blog
Niet echt mijn genre maar goed verslag.