Bij Uitgeverij Ambilicous verscheen recentelijk het boek Blauwe Bonen van Terrence Lauerhohn. Vandaag gaan we dit boek reviewen. Lezen jullie mee??
Cover
Een mysterieus zwarte cover met een man omgedraaid en een pistool in zijn handen. De titel is in het wit afgebeeld eveneens de naam van de auteur. Super mooie cover is dit.
Het verhaal
De proloog begint heel pakkend. Vanaf de eerste bladzijde is het boek echt spannend. Ik zit meteen in het verhaal. Dit stukje van de proloog vond ik erg spannend:
Zijn bruine ogen tranen. Hij zweet peentjes, slikt veel en zenuwachtig, en hij tilt zijn samengebonden handen naar mij op. Biddende handen. Hij weet het, zijn stem zal de andere in mij spoedig gezelschap houden. De knul heeft het recht te weten wie zijn ondergang inluidt. Ik lach hem toe. Een glimlach waarin ik twijfel over mijn toekomstige misdaad leg. Mijn pistool met geluidsdemper laat ik ietwat afwijken. De loop laat ik zelfs een paar centimeter zakken. Ik geniet. Ik geniet van zijn opluchting.
De trailer
Over het boek
Aan mijn ontreddering
Men zegt over mij dat ik een monster onder mensen ben… Genade, het woord ken ik, de betekenis eveneens, en verschillende synoniemen. Daar houdt het op, voor mij is het verder een onbelangrijk woord. Ik ben doof voor de schreeuwers in mij. Zoek in mij, maar ik beloof u een hopeloze speurtocht naar menselijkheid. Weeg mij en mijn loden hart zal u verpletteren. Verander mij, het zal uw laatste daad zijn. Ik heb mijn leven lief zoals het is, donker en eenzaam.(De Crooner)
Goede thriller
De mensen die me langer volgen weten dat ik een haat liefde verhouding heb met thrillers, vooral de laatste tijd verschijnen er eerlijk gezegd niet echt geweldige thrillers. De meeste thrillers zijn zo commercieel geschreven dat je gewoon geen zin meer hebt om die verder te lezen. Het verhaal heeft meestal geen goede opbouw. Verder wordt onze thrillergenre in ons land gedomineerd door vrouwen. Zelden doen mannen het goed in deze genre, althans ze worden minder geprezen dan vrouwen in deze wereld. Terrence Laurenhohn bewijst dat mannen ook goede thrillers kunnen schrijven. Dit boek is geweldig geschreven. Het plot, verhaallijn is super geweldig. De hoofdpersoon is Jansen, De Crooner. Hij wekt een gestoorde indruk, maar dat is normaal bij zijn beroep als huurmoordenaar. Stiekem ontwaakt bijna in me een gevoel van moordenaar zijn. Grapje. Je zit als lezer zo in het verhaal dat je echt meeleeft met de hoofdpersoon, ook al weet je dat hij fout bezig is. Dat is in iedere geval een pluspunt, een lezer die mee kan leven in het verhaal van de hoofdpersoon. Naar mijn mening ben je dan als auteur erin geslaagd om een meesterwerk neer te zetten als je naast een goed verhaal de lezers kan laten inleven in de hoofdpersoon. Je kan echt in de brein van een huurmoordenaar kijken in dit boek. Het lijkt me als auteur super moeilijk om een kijkje in de brein van een huurmoordenaar te geven. Het is niet iets alledaags of zo. Dit is mijn eerste kennismaking met Terrence’s boek. Een zeer prettige en goede kennismaking met zijn werk.
Mijn mening
Terrence beschikt over een vlotte pen. Als lezer kun je het boek niet meer wegleggen. Het verhaal is super goed uitgewerkt. Je wilt weten hoe het verhaal afloopt. Ik kon niet meer stoppen met lezen. Ik moest weten hoe het boek zou aflopen. De spanning loopt hoog op. Ik heb weinig boeken gezien die in zijn geheel spannend zijn. Blauwe bonen is een van die geweldige en spannende boeken. Dit was een geweldige thriller. Een van de beste thrillers ooit gelezen. Dit boek bevat de perfecte ingrediënten voor een goede thriller: spannende- en verhaallijn, originaliteit, een goede kijkje in de onderwereld, goede uitwerking van de hoofdpersonage en een originele verhaallijn. De auteur is er in geslaagd om een goede thriller te schrijven en mij te overtuigen dat er nog goede thrillers bestaan. Deze thriller was super spannend. Je leeft echt mee met De Crooner in het boek ook al is hij een psychopaat en een huurmoordenaar, ergens wekt hij sympathiek op bij de lezers. Het boek leent zich uitstekend voor een verfilming. Ik zou hier heel graag naar kijken. Dit boek krijgt vijf sterren. Zeker een aanrader voor iedereen.
Over de auteur
Terrence is geboren in een Brabantse wieg te ’s Hertogenbosch. Pas op 51-jarige leeftijd schreef hij zijn eerste roman ‘Noptula’ (science-fiction), die goede reviews ontving. Sindsdien is een flink aantal kortverhalen van zijn hand in genre-magazines en verhalenbundels gepubliceerd, waarvan verschillende in de USA. Terrence houdt zich het liefst niet aan een bepaald genre binnen de verbeeldingsliteratuur, zodat zijn grenzeloze fantasie alle richtingen van het onwerkelijke kan inslaan. Het auteurschap blijkt zijn passie te zijn, zo ontdekte hij. Met zijn donkere schrijfstem verrast hij keer op keer zijn lezers.
Verkrijgbaar bij …. klik op de banner om het boek te bestellen
#samenwerking
Goede recensie. Ik ga dit boek zeker lezen.
Blauwe bonen voeg ik toe aan mijn leeslijst.
Ik vind de titel heel intrigerend! Blauwe bonen… Dat verwacht je niet en maakt nieuwsgierig.
de titel maakt mij nieuwsgierig, maar dit is niet een genre waar ik van houd helaas
Klinkt heel interessant, mooie recensie! Ik wil het boek wel lezen!?
great post, love it!
Ik vind de combi van titel en foto wel intrigerend moet ik zeggen. Klinkt ook wel boeiend.
het klinkt boeiend…al lees ik nooit boeken… ik word nieuwsgierig haha
Verrassend, in eerste instantie had ik het niet verwacht want ben niet zo van de thrillers, maar dit pakt me wel. Vooral dat hij de hoofdpersoon toch iets menselijks weet te geven. Wie weet ga ik hem nog een keer lezen, eerst even moed verzamelen haha.
Thrillers zijn echt geweldig om te lezen. Helemaal als je met de schrijver kan meegruwelen. De cover doet mij een beetje denken aan James Bond haha
Oeh, alleen de proloog neemt je al mee in het verhaal. Dat belooft veel goeds.
Klinkt goed. Thrillers zijn niet mijn favoriete genre, maar wel de moeite van het onthouden waard.
Dank jullie voor de fijne reacties. sinds gisteren is ook het e-boek te koop 🙂 (tweede druk)
? Wauw wat leuk gefeliciteerd
Wat leuk ik ga blauwe bonen lezen.
Dank je, Sherry 🙂
En iedereen die het boek gaat lezen, bedankt!