Ik heb het niet zo met de typische liefdesromans. Ik ontwijk ze vaak het liefst. Maar toen ik hoorde over het boek De tatoeëerder van Auschwitz was mijn interesse gewekt. Het klonk namelijk wel goed. Dit boek is verschenen bij Uitgeverij Harper Collins. Ik heb vaker hun boeken gelezen dus ik weet dat zij goede boeken schrijven. Uiteindelijk zag ik op het blog Boekenbabbel een winactie. Ik win nooit wat maar ik dacht niet geschoten is altijd mis. Ik deed mee en ik won. Vandaag een review. Lezen jullie mee??
Het verhaal
In april 1942 wordt een jonge Slowaakse Jood naar Auschwitz gedeporteerd. Lale Sokolov staat vanaf dan bekend als gevangene 32407. De ss-officieren benoemen hem tot ‘Tätowierer’, tatoeëerder. Tweeënhalf jaar lang is hij degene die van duizenden gevangenen een nummer moet maken. Zoals van Gita, vanaf dan gevangene 4562.
Terwijl hij gedwongen wordt haar te brandmerken, kerft zij haar naam voor altijd in zijn hart. Na drie jaar wordt Gita op dodenmars gestuurd en komt Lale in een ander kamp terecht. Beiden weten te ontsnappen en gaan op zoek naar elkaar.
Gedurende zeventig jaar zwijgen Lale en Gita over het begin van hun relatie. Pas na Gita’s dood durft Lale hun uitzonderlijke overleversverhaal te delen. ‘De tatoeëerder van Auschwitz’ toont de moed van twee jonge mensen en de kracht van liefde onder de meest extreme omstandigheden.
De cover
Het boek heeft een prachtige cover. Op de cover zien we twee handen op de ene arm zien we een nummer 4562 en de andere hand houd haar stevig vast. Eronder zien we de titel in het blauw. Daaronder een subtekst en een foto van het kamp.
Waargebeurd verhaal
Ik lees veel boeken over de oorlog. Over het algemeen zijn ze saai geschreven. Je hebt vaak zoiets van schrijf je een boek omdat het moet of omdat je het goed kunt? Vaak is het antwoord op deze vraag omdat het moet. Niet iedereen kan het goed. Er zijn super veel boeken over de oorlog geschreven helaas zijn de boeken die bijzonder goed verhaal hebben maar op de vingers te tellen. Een van deze verhalen is De tatoeëerder van Auschwitz. Wat een goed verhaal. Alles aan het boek klopt gewoon: het verhaallijn, goed proloog, meeslepend verhaal. Wie denkt dat dit een typische liefdes-oorlogsroman is komt bedrogen uit. Het is veel meer dan dat. Het is Heather Morris gelukt om een geweldig boek te schrijven, waarvan je als lezer de aandacht trekt. Dit boek is zo boeiend dat ik niet meer kon stoppen met lezen. Ik moest zo snel mogelijk weten hoe dit boek zou eindigen. Dit boek is gebaseerd op het verhaal van een overlevende van Auschwitz. Niet alle gebeurtenissen zijn allemaal waargebeurd.
Eindoordeel
Het boek leest als een trein. Heather kan gewoon goed schrijven dat wordt al vanaf de eerste bladzijde heel duidelijk. Haar schrijfstijl is zo goed dat ze de aandacht van de lezers constant blijft houden. Ik lees al vanaf mijn jeugd. Sommige genres boycot ik express omdat ze super commercieel zijn geschreven of geen verhaallijn hebben. Hier is het duidelijk alles aan dit boek klopt gewoon. Lovend was andere media ook over dit boek. Ik laat me nooit lijden door andere media, maar nu kan ik niets meer dan gelijk aan ze geven. Dit boek is geweldig. Ik hoop dat het verfilmd wordt, ik zou er graag naar kijken. Zeker een aanrader voor iedereen.
Verkrijgbaar bij …. klik op de banner om het boek te bestellen
#samenwerking
Ik heb zoveel erover gehoord. Nu moet ik het echt gaan lezen.
Het lijkt me een goed boek.