Recensie: Er staat een mug op tafel

Uitgeverij Aspekt heeft er een nieuwe uitgave bij: Er staat een mug op tafel 52 verrassende columns over de Nederlandse taal van Kees van der Vloed (red). Vandaag gaan we dit boek reviewen.

Waarom zeggen we eigenlijk dat een mug op tafel zit, terwijl hij op z’n pootjes staat? Waarom spreken we wel van een dooie pier, maar niet van een dooienherdenking? Waarom heet het stadje Edam geen Adam? (Had maar zo gekund.) En waarom kun je het beste met een onnozel wijf trouwen?

Er staat een mug op tafel is een boekje met 52 nooit eerder verschenen columns over onze taal. Over het soms verwarrende, vaak volstrekt onvoorspelbare, maar altijd schitterende Nederlands.

De blauwe prachtige cover springt er meteen uit. Op de cover kopt de titel in het roze. Een zwarte wesp is te zien op de cover. Wauw complimenten aan de vormgever.

Wij zijn dol op columns, maar columns over de Nederlandse taal zijn vaak oersaai. Maar dit boek Er staat een mug op tafel is werkelijk een briljant werk van de auteur(s). Dit boek bewijst dat de Nederlandse taal erg leuk is! Woorden waarvan je niet zou verwachten die komen ter sprake in het boek en ze worden helemaal ontleed, ja echt dan heb ik het over uitvoerig ontleed. Klinkers, medeklinkers, werkwoorden, contaminaties niets blijft de lezers bespaard. Bijna alle taalkundige fouten worden op een grappige wijze per column beschreven. Algauw wordt het de lezer duidelijk waar de titel vandaan komt. Naast leuke en grappige leesvoer krijg je ook nog eens gratis taalles. Er zijn stukken in het boek die zo grappig zijn dat ik buikpijn kreeg van het lachen. Zoals de column van Kees van der Vloed Als door een weps gestoken.  

“Toen mijn schoonzus haar nieuwe vriend Pim aan ons kwam voorstellen heeft mijn schoonvader hem eerst een taalexamen afgenomen om te zien of hij kon worden toegelaten tot de familie. Even leek het erop dat Pim dat helemaal niet zou hoeven te doen, omdat het pleit al voortijdig beslecht was. Hij verklaarde betrekkelijk snel na binnenkomst: ‘Voor zover ik weet, bezit Rusland geen geheime kernwapens meer.’ Mijn schoonvader heeft deze absurditeit laten passeren, maar greep zijn kans toen Pim vertelde dat hij een keer door een wesp gestoken was. Om hem te testen onderbrak mijn vader met een stalen gezicht.

‘O…weps, Ik dacht dat het wesp was.’

‘Nee, het is weps. Het is toch ook geps?’ en mijn schoonvader wees nar de riem van zijn broek.

‘Ach  ja,’ zei Pim, ‘is ook zo.’

Mijn schoonvader keek fronsend achter Pims rug om naar zijn dochter ten teken dat hij voor de test gezakt was. Zijn dochters mochten alleen trouwen met jongens die stevig in hun schoenen stonden en niet bij de minste tegenspraak door knieën gingen. Mijn schoonzus heeft het later die week uitgemaakt.”

Wat een meesterwerk is dit boek. 111 pagina’s leesplezier.  De columns zijn door elf columnisten geschreven. Die kun je ook afzonderlijk van elkaar lezen, toch sluiten ze op elkaar aan. De meeste colums zijn door Kees van der Vloed geschreven. Het boek bevat een inleiding van Wim Daniels. Daarna krijgt de lezers taalfeitjes te zien. Opgevolgd door de columns van diverse columnisten. Dit is een grappig en informatieve boek. Toen ik eenmaal aan dit boek begon, kon ik niet meer stoppen met lezen. Ik las dit boek uit bij mijn fysiotherapeut, ik heb soms hardop gelachen om sommige situaties. Ik geloof dat veel mensen mij voor gek hebben verklaard in de wachtkamer.  Dat staat ze vrij. Het boek was zo leuk dat ik het binnen no-time heb verslonden. We gaan niet al teveel spoilen. Het boek is geweldig en aanbevelenswaardig voor iedereen! Het boek krijgt vijf sterren. Haal hem snel in huis.

Verkrijgbaar bij Uitgeverij Aspekt en de boekhandels.