Willem Brouwer schreef een boek over zijn vrouw die lijdt aan dementie. Vandaag gaan we zijn boek Ken je me nog? reviewen. Lezen jullie mee?
Cover:
Op de cover zien we een jonge brunette met een zonnebril op. Wat een leuke cover. Het lijkt erop dat ze op het strand staat.
Geneeskundelovers:
Willem Brouwer en zijn vrouw Tineke Brouwer-Zijlstra studeerden allebei geneeskunde aan de RU te Groningen waar ze elkaar ook leerden kennen. Ze trouwden en wisten niet dat hun leven een andere wending zou nemen na jarenlang een gelukkig huwelijk te hebben geleefd. Ze waren 52 jaar getrouwd. Gooi me niet weg was haar eerste zin toen ze aan de beginnende fase van haar ziekte zat. Dat deed hij zeker niet. Stukje bij beetje gaat ze achteruit. Ze kan bijna niets meer. Ze wordt verzorgd en krijgt thuishulp. Zelf plassen lukt niet. Incontinentiemateriaal is haar niet onbekend, zelf douchen lukt ook niet. Eigenlijk kan ze niets meer zonder hulp.
Boeiend boek:
Willem vertelt het verhaal vanuit twee perspectieven. Hij kruipt in het hoofd van zijn vrouw en vertelt wat ze denkt en anderzijds vertelt hij over haar leven en hoe het nu met haar gaat: de observatiefase. Het lijkt me lastig om een goed boek te schrijven dat een verhaal vanuit twee perspectieven vertelt. Het is de auteur echt goed gelukt. Het verhaal is ondanks het onderwerp waar hij over schrijft echt boeiend geschreven. Je kunt niet meer stoppen met lezen. Ik heb het boek dus ook binnen no-time verslonden. Ik heb zijn eerste boek Gooi me niet weg nog niet gelezen maar het boek is bijzonder goed geschreven dus je hoeft om dit verhaal te volgen het eerste deel niet te hebben gelezen. Alleen als je een antwoord op de vraag wil hebben hoe komt ze aan dementie dan is het wel een aanrader.
Dementiekwalen:
Het lijkt me lastig om voor iemand te zorgen die een ziekte heeft, met name dementie is super erg, de patiënt kan niets zelf en heeft 24/7 verpleging nodig. Dit is echt een van de ergste dingen die je in je leven kan meemaken. Niet alleen de patiënt lijdt maar ook zijn/haar partner. Dat je niet meer weet wie je bent is gewoon echt erg. De auteur is super sterk. Dat merk je als je het verhaal leest. Zijn liefde voor Tineke is duidelijk voelbaar in het verhaal. Het lijkt me ook erg bijzonder 52 jaar van je leven gehuwd te zijn met iemand. Vervolgens is het tragisch dat je je partner aan een nare ziekte verliest.
Conclusie:
Het boek is super goed geschreven. Alles klopt. Er zitten ook dialogen in, die erg goed verwerkt zijn. De schrijfstijl is bijzonder goed. Meestal zijn boeken die geschreven worden door partners van een persoon die een ziekte heeft of een waargebeurd verhaal monotoon en zielig geschreven. Dat is hier niet het geval. Dit boek laat zien hoe sterk de auteur en de patiënt zijn, hoe hun relatie was, hoe ze in het leven stonden en welke impact deze ziekte had op hun leven. Wat steeds blijft terugkomen is de liefde voor zijn vrouw. Zeker een aanrader voor iedereen. Dit boek krijgt vijf sterren.
Verkrijgbaar bij Brain Books en bij de boekhandels:
#samenwerking lees disclaimer
Dit boek plaats ik op mijn leeslijst.
Ik ga dit boek kopen.
‘Ken je me nog?’ dat is zo’n vraag die mensen vaak stellen aan iemand die dement is. Waarom is dat toch? Het lijkt me naar voor de dementerende die vaak het antwoord schuldig moet blijven.
Wat een duidelijk recensie. Het spoort me aan om het boek te lezen. Ik zie ook dat je een winactie online hebt staan. Mocht ik hem niet winnen dan ga ik een exemplaar bestellen. Heb toch niets te doen deze vakantie.
Als een boek super goed geschreven is dan moet ik hem lezen.
Die komt op mijn hebban leesplankjes.
Wat goed dat hij zijn verhaal op papier heeft durven te zetten voor zijn vrouw. Ik zou dit niet durven. Het lijkt me eng. Ik zou dit boek wel graag willen lezen wellicht dat ik mijn oma die ook leed aan dementie (overleden in 2018) beter kan begrijpen.
Mijn boekenplank wordt steeds voller. Ik ben alleen niet een hele snelle lezer. Ik maak zeker plek voor dit boek op mijn plank dan schuif ik de rest naar achteren. Zo te lezen is dit wel een goed boek.
Ik ben wel heel benieuwd naar dit boek. Ik heb een jonge tante met alzheimer en dat gaat ook een beetje zo. Heftig allemaal hoor.
Wat een mooie recensie heb je over dit boek geschreven. Het maakt mij nieuwsgierig naar de inhoud er van. Afgezien daarvan is het een rotziekte!
ik houd niet van dit genre, maar het lijkt mij wel super interessant!
Vijf sterren is niet niets. Ik kan zelf niet zo goed tegen boeken met dit soort zware thema’s. En dat terwijl een van mijn favo boeken ooit Hersenschimmen is.
Leuk om weer een nieuw boek te ontdekken. Ik zet deze op lijst.
als het over een aandoening gaat, lijkt het mij goed om te lezen. je hebt een duidelijke recentie gegeven
Het hebben van een aandoening is echt vreselijk, ermee omgaan is echt nog een punt. Ik wil weten hoe de auteur ermee omging.
Goed idee om zo een boek te schrijven, want denk wel dat mensen die er mee geconfronteerd worden er iets aan hebben 🙂
Het klinkt als een interessant boek en wat mooi om te lezen dat zijn liefde nog zo sterk is.